Deze publicatie maakt gebruik van cookies

We gebruiken functionele en analytische cookies om onze website te verbeteren. Daarnaast plaatsen derde partijen tracking cookies om gepersonaliseerde advertenties op social media weer te geven. Door op accepteren te klikken gaat u akkoord met het plaatsen van deze cookies.
Auteur Edin Mujagić,
OHV Vermogensbeheer
Column

Hogere looneisen

Door haar ogen dicht te doen voor hetgeen overduidelijk is – dat een belangrijk deel van de inflatiestijging níet tijdelijk van aard is – loopt de ECB het gevaar het tijdelijke deel ervan, permanent te maken. Hoe? Bijvoorbeeld doordat de vakbonden zien dat de belofte dat ze zal ingrijpen als de prijzen te hard stijgen, een loze belofte is geweest en de vakbonden daarom hogere looneisen gaan stellen. Bedrijven berekenen die vervolgens door in hun prijzen, de inflatie blijft daardoor hoger dan voor de pandemie, looneisen daarop hoger worden… iets wat economen een loon-prijsspiraal noemen is dan een feit. Als dat een feit wordt, dan loop je als centrale bank achter de feiten aan.

Loze belofte?

We moeten zelfs rekening houden met het verder opvoeren van kwantitatieve verruiming in de loop van volgend jaar. Het is nog te vroeg conclusies te verbinden aan de impact van de nieuwe variant op economische groei, maar ik acht de kans groot dat centrale banken deze ontwikkeling zullen aangrijpen hun toon ten aanzien van het toekomstige monetaire beleid te matigen.

In dat kader vond ik het interview dat Isabel Schnabel, bestuurslid van de ECB, had met Bloomberg belangrijk. Daarin zei ze dat de mate waarin en hoe snel de inflatie zal zakken, in toenemende mate lastiger in te schatten zal zijn.

Ofwel: de ECB zit met heel veel onzekerheden in haar maag, óók over zaken waar de bank tot voor kort vrij zeker van leek te zijn. Dat zou pleiten voor voorzichtig beleid.

Zelfs de Japanse centrale bank houdt rekening met langdurig hogere inflatie!

Terug naar de genoemde redenering. De achterliggende gedachte is dat een beetje hogere rente er niet voor zal zorgen dat containertekorten en andere logistieke problemen verdwijnen of dat de olieprijs ineens spectaculair daalt. Dat is uiteraard een waarheid als een koe. Maar… Een renteverhoging door de Europese Centrale Bank (ECB) zal de momenteel hoge inflatie niet terug in het hok duwen. Sterker nog, als ik naar de achterliggende oorzaken van de hoge inflatie van de laatste tijd kijk, dan is de kans zeer groot dat de inflatie vanzelf van de huidige hoge niveaus zal zakken in de loop van dit jaar. Dat heeft niet alleen met die logistieke problemen te maken, die mettertijd een minder groot probleem zullen worden, maar ook met de manier waarop inflatie wordt berekend (voor de liefhebber: mijn paper voor de Commissie Financiën van de Tweede Kamer hierover, is hier downloaden). Dat laatste betekent bijvoorbeeld dat zelfs als de olieprijs iets blijft stijgen, de jaarlijkse inflatie uit die hoek niet minder aangejaagd zal worden later dit jaar.

Ondanks dat alles is de redenering ‘een renteverhoging nu, drukt de inflatie in 2022 niet omlaag’ niet relevant.

‘Renteverhogingen door de ECB zouden het probleem van hoge inflatie niet oplossen.’ Dat is de redenering die ik de laatste tijd steeds vaker tegenkom. Ik vind dit al winst overigens, want wie dat argument gebruikt, vindt de hoge inflatie op zijn minst een probleem. Heel lang juichten velen de hogere inflatiecijfers toe en nog steeds zijn er veel economen die 5% en meer inflatie vreemd genoeg niet zo’n probleem vinden.

Wat ziet de ECB wat ze in de VS, Japan en elders op de wereld níet zien?

Wat ziet de ECB wat ze in de VS, Japan en elders op de wereld níet zien?

Auteur Edin Mujagić,
OHV Vermogensbeheer

Hogere looneisen

Door haar ogen dicht te doen voor hetgeen overduidelijk is – dat een belangrijk deel van de inflatiestijging níet tijdelijk van aard is – loopt de ECB het gevaar het tijdelijke deel ervan, permanent te maken. Hoe? Bijvoorbeeld doordat de vakbonden zien dat de belofte dat ze zal ingrijpen als de prijzen te hard stijgen, een loze belofte is geweest en de vakbonden daarom hogere looneisen gaan stellen. Bedrijven berekenen die vervolgens door in hun prijzen, de inflatie blijft daardoor hoger dan voor de pandemie, looneisen daarop hoger worden… iets wat economen een loon-prijsspiraal noemen is dan een feit. Als dat een feit wordt, dan loop je als centrale bank achter de feiten aan.

Loze belofte?

We moeten zelfs rekening houden met het verder opvoeren van kwantitatieve verruiming in de loop van volgend jaar. Het is nog te vroeg conclusies te verbinden aan de impact van de nieuwe variant op economische groei, maar ik acht de kans groot dat centrale banken deze ontwikkeling zullen aangrijpen hun toon ten aanzien van het toekomstige monetaire beleid te matigen.

In dat kader vond ik het interview dat Isabel Schnabel, bestuurslid van de ECB, had met Bloomberg belangrijk. Daarin zei ze dat de mate waarin en hoe snel de inflatie zal zakken, in toenemende mate lastiger in te schatten zal zijn.

Ofwel: de ECB zit met heel veel onzekerheden in haar maag, óók over zaken waar de bank tot voor kort vrij zeker van leek te zijn. Dat zou pleiten voor voorzichtig beleid.

Zelfs de Japanse centrale bank houdt rekening met langdurig hogere inflatie!

Terug naar de genoemde redenering. De achterliggende gedachte is dat een beetje hogere rente er niet voor zal zorgen dat containertekorten en andere logistieke problemen verdwijnen of dat de olieprijs ineens spectaculair daalt. Dat is uiteraard een waarheid als een koe. Maar… Een renteverhoging door de Europese Centrale Bank (ECB) zal de momenteel hoge inflatie niet terug in het hok duwen. Sterker nog, als ik naar de achterliggende oorzaken van de hoge inflatie van de laatste tijd kijk, dan is de kans zeer groot dat de inflatie vanzelf van de huidige hoge niveaus zal zakken in de loop van dit jaar. Dat heeft niet alleen met die logistieke problemen te maken, die mettertijd een minder groot probleem zullen worden, maar ook met de manier waarop inflatie wordt berekend (voor de liefhebber: mijn paper voor de Commissie Financiën van de Tweede Kamer hierover, is hier downloaden). Dat laatste betekent bijvoorbeeld dat zelfs als de olieprijs iets blijft stijgen, de jaarlijkse inflatie uit die hoek niet minder aangejaagd zal worden later dit jaar.

Ondanks dat alles is de redenering ‘een renteverhoging nu, drukt de inflatie in 2022 niet omlaag’ niet relevant.

‘Renteverhogingen door de ECB zouden het probleem van hoge inflatie niet oplossen.’ Dat is de redenering die ik de laatste tijd steeds vaker tegenkom. Ik vind dit al winst overigens, want wie dat argument gebruikt, vindt de hoge inflatie op zijn minst een probleem. Heel lang juichten velen de hogere inflatiecijfers toe en nog steeds zijn er veel economen die 5% en meer inflatie vreemd genoeg niet zo’n probleem vinden.

Column