Eddytorial
Puntje is wel dat de belangrijke sectoren tech en finance in toenemende mate gevangenen zijn door regelgeving. Dat zet een rem op de potentiële groei. Maar dat is de consequentie van de hongerige hebzucht van veel bedrijven die in de techsector werken of de financiële industrie, waarmee niet is gezegd dat bedrijven die in andere sectoren werken zulke heilige boontjes zijn. Maar die bedrijven zijn langzamerhand qua winstgevendheid wel genormaliseerd. De marges in de techsector zijn absoluut over de top met netto meer dan 20% voor ASMI, ASML, Apple, Alphabet en zelfs 36% voor Microsoft en 55% voor Nvidia. Voor Ahold Delhaize en Randstad is het iets meer dan 2%, en voor Heineken en Heijmans nauwelijks meer dan 3%.
Als de hoogte van de marge een reflectie is van de volwassenheid van een bedrijf annex sector dan impliceert dat wat met de marges kan gebeuren voor de techsector als wij mensen gesprekken gaan voeren met AI-wezens. Eens gaat de klad komen in de hoge marges, denk aan wat met de auto-industrie is gebeurd.
De ervaring leert dat je het van de trekkers moet hebben. Daarbij bedoel ik niet de ETF’s maar regio’s en sectoren die het voor het zeggen hebben in de toekomst. Qua regio is het eenvoudig. De keuze is eigenlijk niet veel anders dan de afgelopen jaren: de Verenigde Staten als leidende natie op het gebied van beurskapitalisatie, gevolgd door Europa, en dan Azië, met name Japan en China. Opkomend is India, maar dat is echt iets voor de hele lange termijn net als Thailand en Vietnam.
Op het gebied van tech is het beeld echt niet anders dan we in het verleden hebben gezien. Het gaat om wat leidend is. Tech heeft dan een belangrijke rol te spelen, zoals dat al eeuwenlang het geval is. Zonder de stoommachine zouden we nu nog de akkers met een houten hooivork bewerken. Daarmee is niet gezegd dat de positionering van de techbedrijven niet arrogant is en te veel macht opslokken, waar dan weer een groeiende weerstand tegen is. De tweede groeisector is finance. Niet omdat het zo’n geweldig product is maar omdat het met een hefboom werkt. Zeg maar simpel: een euro lenen en 20 keer uitlenen. En dan nog zulke magere resultaten boeken. Dat is bedenkelijk. En met de vergrijzing van de bevolking kun je niet om ‘health’ heen. Uw portefeuille zou voor 60-70% uit deze drie sectoren mogen bestaan.
Beleggen kun je net zo ingewikkeld maken als je wilt. Je komt beleggers tegen die diepgravend het internet afstruinen op zoek naar kansen, maar als ik het met ze heb over het behalen van rendementen zijn ze veelal niet thuis. Dat is geen verwijt. Ze verzanden gewoon in wat kan.
Auteur Eddy Schekman
Cash Platform
Hoge marges als
waarschuwingssignaal
Zonder stoommachine zouden we nu nog akkers met een houten hooivork bewerken
Hoge marges als
waarschuwingssignaal
Puntje is wel dat de belangrijke sectoren tech en finance in toenemende mate gevangenen zijn door regelgeving. Dat zet een rem op de potentiële groei. Maar dat is de consequentie van de hongerige hebzucht van veel bedrijven die in de techsector werken of de financiële industrie, waarmee niet is gezegd dat bedrijven die in andere sectoren werken zulke heilige boontjes zijn. Maar die bedrijven zijn langzamerhand qua winstgevendheid wel genormaliseerd. De marges in de techsector zijn absoluut over de top met netto meer dan 20% voor ASMI, ASML, Apple, Alphabet en zelfs 36% voor Microsoft en 55% voor Nvidia. Voor Ahold Delhaize en Randstad is het iets meer dan 2%, en voor Heineken en Heijmans nauwelijks meer dan 3%.
Als de hoogte van de marge een reflectie is van de volwassenheid van een bedrijf annex sector dan impliceert dat wat met de marges kan gebeuren voor de techsector als wij mensen gesprekken gaan voeren met AI-wezens. Eens gaat de klad komen in de hoge marges, denk aan wat met de auto-industrie is gebeurd.
Zonder stoommachine zouden we nu nog akkers met een houten hooivork bewerken
De ervaring leert dat je het van de trekkers moet hebben. Daarbij bedoel ik niet de ETF’s maar regio’s en sectoren die het voor het zeggen hebben in de toekomst. Qua regio is het eenvoudig. De keuze is eigenlijk niet veel anders dan de afgelopen jaren: de Verenigde Staten als leidende natie op het gebied van beurskapitalisatie, gevolgd door Europa, en dan Azië, met name Japan en China. Opkomend is India, maar dat is echt iets voor de hele lange termijn net als Thailand en Vietnam.
Op het gebied van tech is het beeld echt niet anders dan we in het verleden hebben gezien. Het gaat om wat leidend is. Tech heeft dan een belangrijke rol te spelen, zoals dat al eeuwenlang het geval is. Zonder de stoommachine zouden we nu nog de akkers met een houten hooivork bewerken. Daarmee is niet gezegd dat de positionering van de techbedrijven niet arrogant is en te veel macht opslokken, waar dan weer een groeiende weerstand tegen is. De tweede groeisector is finance. Niet omdat het zo’n geweldig product is maar omdat het met een hefboom werkt. Zeg maar simpel: een euro lenen en 20 keer uitlenen. En dan nog zulke magere resultaten boeken. Dat is bedenkelijk. En met de vergrijzing van de bevolking kun je niet om ‘health’ heen. Uw portefeuille zou voor 60-70% uit deze drie sectoren mogen bestaan.
Eddytorial
Beleggen kun je net zo ingewikkeld maken als je wilt. Je komt beleggers tegen die diepgravend het internet afstruinen op zoek naar kansen, maar als ik het met ze heb over het behalen van rendementen zijn ze veelal niet thuis. Dat is geen verwijt. Ze verzanden gewoon in wat kan.